Rozdział III

Bała się zamknąć swe oczy. Co jeśli znowu, będzie musiała to ujrzeć? Nie wiedziała... Bała się samej siebie... Leżała w łóżku kilka godzin i z całej siły, nie wiadomo czy to ze strachu czy z innego powodu trzymała w swych dłoniach czarny ciężki klucz. Dosłownie, tak jakby się bała że go ona utraci.

- Zerefie.... Pomóż mi... Proszę.... - wyszeptała cicho, po czym odpłynęła w krainę snu.

***

Widziała ten sam scenariusz po raz kolejny ale i tak zamrażał za każdym razem jej krew w żyłach. Wszystko było zniszczone... I to była jej wina. Z jej miecza ściekała krew, ale nie przejmowała się tym zbytnio. Przebiła kolejne ciało, tym razem ciało dziecka, które miało niespełna sześć lat może pięć. Niebieskie oczy wpatrywały się w nią z przerażeniem i ze łzami. Upadło na ziemię, po czym kobieta odcięła mu bez litości głowę. Kolejni przeciwnicy zbliżali się do niej, byli co raz to bliżej...

-To się zrobiło takie nudne... - wyszeptała, po czym uskoczyła przed nadchodzącym atakiem. - Muszę to załatwić jednym zamachem... - stwierdziła po czym odrzuciła broń na ziemię i skrzyżowała dłonie.

Zajrzyj w niebiosa, otwórz je na oścież...

Poprzez poświatę wszystkich gwiazd na nieboskłonie,
Pozwól im siebie poznać, poprzez mnie...
O Tetrabibliosie...
Jam ta, która gwiazdami włada...
Uwolnij swą postać, swą wrogą bramę.
Niech 88 znaków...
Zabłyśnie
URANOMETRIA!

 

Zaklęcie staranowało przeszło połowę miasta, ale i tak nie było widać końca nadchodzącej bitwy. Kobieta wyciągnęła czarny klucz. Jej przeciwnicy przystanęli przerażeni. Ona jest...

- To niemożliwe.... - stwierdził jeden z mężczyzn który trzymał w dłoniach ciężką maczugę.

- A jednak.... - odparł inny, tym razem łucznik.

-Ona jest... - stwierdziła jeszcze inna osoba.

- Magiem Gwiezdnych Duchów! - dokończyła jakaś kobieta.

- Otwórzcie się Czarne Wrota! - krzyknęła ta co najechała ich piękne miasto, które od zawsze chciało żyć w pokoju. Co się stało z tą piękną, zawsze wesoła dziewczyną? Nigdy taka nie była... - Jeźdźcy Apokalipsy! - po czym pojawiły się cztery piękne wierzchowce. Jeden był czarny, drugi biały, trzeci brązowy a ostatni szary. Byli połączeni z ogromnym rydwanem. Natomiast jeźdźcem który dosiadł rydwanu była jasnowłosa kobieta, która uśmiechnęła się przerażająco, przypominała przy tym diabła.

- Powinniście znać swe miejsce, śmiecie – powiedziała niszcząc resztę miasta i zabijając wielu ludzi.

Właśnie w ten sposób czterysta lat temu Magnolia została zniszczona przez najbardziej przerażająca kobietę na świecie.

Krwawą Joannę d'Arc

***

Obudziła się, ale nie krzyknęła jak to miała w zwyczaju. Natomiast z jej oczu leciały łzy. Piękne, szczere łzy.

- Przepraszam... - wyszeptała cicho, nieświadoma że to słyszy ognistowłosa Tytania, która bez zapowiedzi weszła do pokoju jasnowłosej. Od razu dziewczyna zmarszczyła brwi.

- Scarlet, jest trzecia w nocy, po za tym nie wchodzi się bez pukania – miała nadzieję, że ona nie widzi jej łez.

- Joanno.... - powiedziała Erza, ale kobieta jej przerwała.

- Czynsz zapłaciłam, pieniądze doszły....

- Joanno...

- No chyba że poczta znowu się zepsuła...

- Joanno.... - szkarłatnowłosej zaczęło podnosić się ciśnienie.

- W każdym razie, to akurat nie moja wina...

- JOANNO! - ryknęła Tytania.

Jasnowłosa zamilkła, po czym dopuściła kobietę do głosu.

- Jutro odbędą się zawody, pomiędzy magami klasy S, więc wszyscy oczekują że się pojawisz. - po czym od razu wyszła, a druga dziewczyna zamknęła usta.

- Zawody tak? - wyszeptała cicho – No to będzie ciekawie...

***

Nazajutrz wszyscy magowie się nie mogli tego doczekać. To w końcu rzadkość. Ostatni raz to odbywało się pięć lat temu, ale postanowili z powrotem to zrobić. W końcu, nic się raczej nikomu nie stanie to był raczej „trening”.

- Nie mogę się doczekać! - krzyknął podekscytowany Natsu.

- Idioto, to zawody magów klasy S... - przypomniał mu Grey.

- Odezwał się gołodupiec! - ryknął Smoczy Zabójca, po czym rozpętała się kolejna awantura.

- A Ci znowu swoje... - jęknęła Lucy, która po raz kolejny musiała to widzieć. Oni nigdy się nie zmienią, nie ma takiej opcji.

Na podium, wyszedł Mistrz, który miał ogłosić pierwszy pojedynek.

- Pierwszymi osobami, które bedą walczyć przeciw sobie to... - tutaj zrobił pauzę – Mystogan vs Joanna! - wielu osób zamilkło. Nikt nie znał mocy jasnowłosej kobiety, ale wiedzieli że jak jej się udało ukończyć dziesięcioletnią misję i wrócić bez szwanku, to musi być ona potężna. Po chwili naprzeciwko siebie stanęli dwaj najbardziej tajemniczy magowie z gildii Fairy Tail. Po raz kolejni się spotykali i było pewne że Joanna mu nie odpuści.

- Przykro mi Mystoganie, ale nie zamierzam przegrać... - wyszeptała cicho, po czym wyjęła czarny klucz – Załatwię to szybko i bezboleśnie...

- To niemożliwe! - powiedziała do siebie zszokowana Lucy. Ona jest Magiem Gwiezdnych Duchów?!

- Otwórzcie się Czarne Wrota! Jeźdźcy Apokalipsy!

Ciąg dalszy nastąpi w rozdziale pt.

„Mystogan vs Joanna”